Hortons Plains en Treinreis naar Ella

Heel vroeg het is nog donker buiten als we vertrekken. Hortonsplains is een hoogvlakte vlak bij Nuwara Eliya. Het is er in de morgen op zijn mooist.

In de mist komen we boven aan. Daar starten we een wandeling van ongeveer 9 kilometer. Langs de bakers falls en worlds end. Klinkt specatculair, en dat is het ook.

Het is een lange wandeling voor de kinderen, ongetraind en nog niet echt wakker.

Het is een afwisselend pad met dan weer graslanden, dan weer bebossing. Veel water. de herten die er zouden moeten leven laten zich niet zien, en ook de purple faced monkey hebben we niet gezien. we moeten soms echt klimmen en klauteren al is er niet heel veel hoogte verschil in de wandeling. de waterval is heel mooi. we kunnen er best dichtbij komen. Worlds end is adembenemend. De vlakte stopt en stort zich in een gigantische afgrond, met een waanzinnig mooi uitzicht tussen de bergen door. Er zijn geen veiligheidsrekjes dus best spannend. na 3 uur lopen zijn we weer bij onze bus. Daar loopt een hert vrolijk op de parkeerplaats tussen de tuktuks en busjes.

Nu gaan we door naar de trein, we hebben een treinreis geboekt tussen Nuwara Eliya en Ella. We zijn niet de enige die mee willen het perron staat al aardig vol. Dan blijkt ook dit niet goed te zijn gegaan in de boeking. Er zijn geen gereserveerde plekken meer. We zijn inmiddels moe en niet erg in de mood voor dit soort grappen. uiteindelijk besluiten we dat ik met Mels en Mure met de trein ga (twee kaartjes kon nog wel) als we op het perron staan vraagt Arune ons te wachten en kan het ineens toch allemaal wel weer. Beetje vaag. Dat is hier wel vaker zo. Dus stappen we met 5 in. De treinreis is ongeveer 3 uur. Mels en ik zitten aan de ene kant van het gangpad en Mats, Mure en Martijn aan de andere kant. Er komen nog veel mensen binnen. maar er is genoeg plek. Bij het volgende station stapt een groep Nederlandser de trein in die een plekje zoeken, twee (jongen en een meisje) schuiven bij ons aan. we hebben heel gezellig zitten kletsen. Zij moeten er één station eerder uit. In Ella wacht Arune weer op ons. We lunchen bij het Chill café, het is meer een late snack (16.00). Ons hotel is prachtig. Mountain view heet het en inderdaad liegt het uitzicht er niet om. Geweldig uitzicht vanuit slaapkamers en diner ruimte op de beroemde Ella gap. De kamers zijn zo groot als balzalen en de kinderen hebben zelfs een erker met een zitje. Alles is prachtig afgewerkt en stijlvol ingericht. Nu vinden we het nog erger dat we hier geen twee nachten kunnen blijven (was een dubbele boeking).Met Mure gaan we om 18.00 naar de dokter, die komt dan over vanuit het ziekenhuis in een andere plaats en heeft dan spreekuur. Ze is heel aardig en laat Mure zelf zijn verbandje verwijderen. We vragen haar of de hechtingen er al uit kunnen, het is inmiddels  zeven dagen geleden en in Kandy hadden ze gezegd dat dat ongeveer de termijn was. het is nog altijd niet helemaal dicht maar ze haalt ze er toch uit. Mure laat zijn sirene uiteraard loeien, meer vanuit het niet zelf onder controle hebben dan van de pijn vermoeden we. Daarna krijgt hij een nieuwe kuur antibiotica omdat de wond niet helemaal dicht is. Wee terug in het hotel is het tijd voor het diner. Het eten is heerlijk!!!. Ook de kinderen smullen. Er is voor ieder wat wils, geen buffet dit keer maar alla carte. We krijgen een fles wijn van het huis. De eetzaal is aan één zijde open (dat is hier vaak zo) en je zit dus op een soort veranda. heel gezellig. Kortom top verblijf, het enige minpunt is dat we weer weg moeten. In de ochtend lopen er apen op het dak, wij zitten op de eerste verdieping (bovenste) en horen het duidelijk. Ze komen brutaal op de balkons zitten en kijken naar binnen. Als het te druk wordt vertrekken ze weer het bos in. In de ochtend maken we een wandeling naar little Adams Peak. we rijden daarheen met de tuktuk. Een heel leuk ritje en een mooie wandeling (ongeveer 2 uur in totaal). Boven weer een prachtig uitzicht vanaf de top. Na de wandeling verhuizen we (onze bagage is daar al) naar Hotel Onrock een paar meter van het Mountain view af. Duidelijk minder dan de buren. Het uitzicht is veel minder goed, er staan meer obstakels. het hotel is duidelijk niet af. de eigenaar is uiterst vriendelijk maar snap er (nog) niet veel van. De eetzaal is helemaal dicht en kaal, ongezellig groot. wij zijn de enige gasten. Het eten is goed maar niet uitstekend en er is geen keuze er is alleen curry. De kids hebben gelukkig gisteren goed gegeten en eten vanavond een beetje witte rijst met pappadums en Mels en Mats wat van de kip uit de curry. De eigenaar zit op een bank en kijkt hoe wij zitten te eten, dit voelt wat ongemakkelijk. De kamers zijn oké. Het is geen hotel dat ik zou aanraden. gelukkig maar één nachtje. Morgen naar Udawalawe.